Wow-Mani

"peanut ka ba, kasi peanut-tibok mo ang puso ko" kilig na page-ensayo ni empoy, dahil ngayong umaga ay aakyat siya ng ligaw sa apo ni aling indang na galing maynila, bihis na bihis siya't may rosas at tsoknat. bumuntong hininga muna siya bago lumabas ng pinto.
sa may daan ay bumili muna siya ng isang supot ng mani sa kanto. pagkaabot ay tumikim siya ng isa. pagkabukas isa lang ang laman, nagreklamo siya.

"ay sori ser, di pa kasi perfect ang imbensyon ng DOST na hybrid ng seedless peanut, kaya pag pasensyahan niyo kung may buto pa, pero yung iba siguro wala naman" ang paliwanag ng tindero.

wala nang nagawa si empoy, tinungo niya na ang gate nila aling indang, huminga siya ng malalim"di is it".
ng kakatok siya eh biglang bukas kaagad ng pinto...
"ay unggoy" ang gulat ni aling indang ng buksan niya ang pinto
agad hinayag ni unggoy este ni empoy ang pakay niya. sinabi naman ng ng ale na kausap pa ng apo niya si Joel. isa ring manliligaw. gwapo, mayaman, matangkad.
yun lang naman ang lamang ni City Councilor Joel kay empoy.
"who cares eh mas dalisay naman ang pag-ibig ko" ang naisambit na lang niya sa sarili.
pinaupo naman si empoy sa isang malilim na lugar na may upuan at mesa.

"kung gusto mo ay dumito ka muna at maghintay, ikukuha kita ng tubig-inumin" ang anyaya ni lola indang.
"wag na ho, softdrinks na lang" ang nahihiyang wika ni Empoy
"ay iho, payo ko lang sayo umiwas ka sa matamis" ang payo ni aling indang
"bakit ho" ang tanong ni empoy.
"nilalanggam kasi yung mukha mo" ang pangugutya ni lola sabay tawa.
di kasi ka-kinisan yung kutis ng mukha ni empoy, ganun pa man sanay na si empoy sa panutya sa kanya.
"lola kailan po kayo mamatay este kailan po kaya matatapos mag-usap sina Joel at ang apo niyo?" ang tanong ni Joel sabay inabot kay lola indang ang binili niyang supot ng mani, medyo pikon si lola kaya kailangan ng panlubag loob.
"ay di ko alam iho, hayaan mo siguro matagal lang. salamat dito sa mani, peyborit ko talaga ito. kahit tinitigyawat ako sa mani" ani ni lola indang
"buti pa kayo sa mani tinitigyuawat ako sa mukha" ang wika ni empoy.
"ano kamo?" tanong ng matanda.
"wala ho" paliwanang ni empoy.
"oh sige iwan muna kita at ikukuha ng maiinom, salamat nga pala sa supot ng mani. ay naku paborito ko ito" ang dagdag pa ng matanda.

naghintay ng matagal si 'poy. napansin din niya ang nasa ibabaw ng lamesa isang "parang dinurog" na mani na nasa paltito, na-curious siya kaya tinikman niya ito, at masarap! di niya mapigilan ang sarili at naubos ang laman ng platito.
ilang minuto lang ay dumating na ang meryenda at may dalang lola.

" ay lola ano nga pala ang pangalan ng apo niyo" ang magalang na tanong ni empoy habang kinakain ang meryenda.
" ah si bruno" ang agad na tugon ng lola.
"hindi ho, yung dalaga ho yung tinutukoy ko." ang pagtataka at paglilinaw ni empoy.
" ah, wala akong apong babae, si bruno lang ang apo ko, lalake yun retokada lang" ang matibay na paglilinaw ni lola.
nabigla at nagulo ang isip ni empoy, sinilaban siya ng masamang kaba sa rebelasyon ni lola.
maya-maya'y bumukas ang pinto at may lumabas, si joel!. ika-ka ito, nahihirapang maglakad at parang may-hapding ini-inda. buti na lamang at may mga bodyguard na tumulong sa kanya, at sinakay siya sa ambulansya.
lalong tumindig ang mga balahibo ni empoy, pinasya niyang umuwi na lang at magalang na nagpaalam kay lola, hindi naman siya mapigilan ni lola.

naiwan si lola, at maya-maya'y parang may hinahanap sa lamesa, nakita niya yung platito na wala ng lamang durog na mani.
"naubos ko na ba alam ko may laman to kanina?" ang pagtataka ni lola.
"di bale, gagawa na lang ako ulit" ang nasabi na lang ni lola, tinanggal ang pustiso at pinandurog sa mani.

Sa kabilang banda. si joel naman ay naka-uwi sa bahay.di niya lubos mai-isip na na wow-mali siya, pero okaya na yun kaysa sa sinapit ni councilor.
naalala niya rin ang dinurog na mani, naisip diyang gumawa rin nito. di man magaya ang lasa na gawa ni lola, sumikat naman ito. masarap siyang ipalaman sa tinapay.
ngayon ang produkto na ito ay kalauna'y tinawag na peanut butter ay ang nagpa-asenso kay empoy.
masya siyang namuhay at nakahanap ng bagong pag-ibig.

doon na nagtatapos ang kwento, maraming salamat sa pag-basa.