bakit sa mga kwentuhan lagi na lang si juan?
kasi ang istorya natin ngayon ay tungkol nanaman kay Juan pero this time kasama na si pedro. halina't tunghayan natin ang kwento na may napakagandang ending.
Sa malayong baryo ng bagong barrio---ang barriong di naluluma.
May isang binatang nagngangalang juan(as usual si juan uli)
ambisyon niyang maging mayaman, sino ba naman ang gustong maghirap?
pangingisda lang hanapbuhay niya, minsan isang araw kasama si pedro ay umabot sa kanila ang usap-usapan tungkol sa mahiwagang bato na anila ay kayang ibigay ang anumang hilingin mo.
gayon na lamang ang pagkadisperado ng dalawa at inalam nila kung paano at kung saan makikita ang nasabing bato.
"Sa pusod ng dagat, naroon ang bato. yun nga lang tuwing kabilugan lang ng buwan lumilitaw ito, walang nakaka-alam ng eksaktong lugar nito basta mamangka ka lang at pag nabangga mo ito humiling ka na kaagad"
yun ang impormasyong nakuha nila.
kinabukasan.... si pedro naman ay naghintay ng gabi. kabilugan ng buwan at nagsimulang mamangka si pedro. hindi niya kasama si juan na di naman yata naininiwala
habang namamangka, inisip niyang marahil ay pamahiin lamang iyon tulad ng kwentong wala raw "dayaan" sa lotto. inaantok na siya ng biglang bumangga ang bangka sa isang malaking bato na di niya napansin.---yun na ang hinahanap niya
agad siyang humiling, gus.. gusto kong gumaling si ina na dinapuan ng karamdaman.
pagka-uwi niya sa bahay laking tuwa niya ng nakitang magaling na ang ina. laking tuwa niya sa nangyari, agad niya itong ikinuwento sa kaibigang si juan,
Si juan ay naniwala sa ikinuwento ng kaibigan, bakit ba hindi eh kita niya kung gaano kasigla ang nanay ni pedro. ganoon din ang ginawa niya. namangka siya ng kabilugan ng buwan sa dagat.
tuwang tuwa siya habang ini-isip ang mga hihilingin, wari bay nanaginip ng gising.
gusto ko syempre pera! pag may pera pwede niyang makuha ang lahat,
gusto ko ng mansiyon.
gusto ko ng maraming babae.
gusto ko ng maraming mga kotse.
gusto ko ng kapangyarihan.
gusto ko ng....(habang sinasambit niya ito ay nabangga siya)
"ay pwet ng kabayo" ang nasabi niya sa pagkagulat.
nabangga siya sa bato, ang pagkaintindi naman ng mahiwagang bato ay "gusto ni juan ng pwet ng kabayo" kaya ito ang ibinigay ng bato.
umuwi siya sa lugar nila bitbit ang pwet ng kabayo.
at doon na nagtatapos ang kwento, pasalamat na lamang siya kahit paano ay may napala siya.
Maraming salamat at sana'y napingiti ko kayo kahit onti, Ang kwento na ito ay kwentong bayan na. pasa-pasa sa henerasyon sa henerasyon. may binago lang ako nang kaunti para hindi gaanong bastos. sana rin ay di kayo mahihiyang ipaabot ang iyong saloobin, maari lamang ay mag-post kayo ng mga reaksyon dini sa comment box,
kasi ang istorya natin ngayon ay tungkol nanaman kay Juan pero this time kasama na si pedro. halina't tunghayan natin ang kwento na may napakagandang ending.
Sa malayong baryo ng bagong barrio---ang barriong di naluluma.
May isang binatang nagngangalang juan(as usual si juan uli)
ambisyon niyang maging mayaman, sino ba naman ang gustong maghirap?
pangingisda lang hanapbuhay niya, minsan isang araw kasama si pedro ay umabot sa kanila ang usap-usapan tungkol sa mahiwagang bato na anila ay kayang ibigay ang anumang hilingin mo.
gayon na lamang ang pagkadisperado ng dalawa at inalam nila kung paano at kung saan makikita ang nasabing bato.
"Sa pusod ng dagat, naroon ang bato. yun nga lang tuwing kabilugan lang ng buwan lumilitaw ito, walang nakaka-alam ng eksaktong lugar nito basta mamangka ka lang at pag nabangga mo ito humiling ka na kaagad"
yun ang impormasyong nakuha nila.
kinabukasan.... si pedro naman ay naghintay ng gabi. kabilugan ng buwan at nagsimulang mamangka si pedro. hindi niya kasama si juan na di naman yata naininiwala
habang namamangka, inisip niyang marahil ay pamahiin lamang iyon tulad ng kwentong wala raw "dayaan" sa lotto. inaantok na siya ng biglang bumangga ang bangka sa isang malaking bato na di niya napansin.---yun na ang hinahanap niya
agad siyang humiling, gus.. gusto kong gumaling si ina na dinapuan ng karamdaman.
pagka-uwi niya sa bahay laking tuwa niya ng nakitang magaling na ang ina. laking tuwa niya sa nangyari, agad niya itong ikinuwento sa kaibigang si juan,
Si juan ay naniwala sa ikinuwento ng kaibigan, bakit ba hindi eh kita niya kung gaano kasigla ang nanay ni pedro. ganoon din ang ginawa niya. namangka siya ng kabilugan ng buwan sa dagat.
tuwang tuwa siya habang ini-isip ang mga hihilingin, wari bay nanaginip ng gising.
gusto ko syempre pera! pag may pera pwede niyang makuha ang lahat,
gusto ko ng mansiyon.
gusto ko ng maraming babae.
gusto ko ng maraming mga kotse.
gusto ko ng kapangyarihan.
gusto ko ng....(habang sinasambit niya ito ay nabangga siya)
"ay pwet ng kabayo" ang nasabi niya sa pagkagulat.
nabangga siya sa bato, ang pagkaintindi naman ng mahiwagang bato ay "gusto ni juan ng pwet ng kabayo" kaya ito ang ibinigay ng bato.
umuwi siya sa lugar nila bitbit ang pwet ng kabayo.
at doon na nagtatapos ang kwento, pasalamat na lamang siya kahit paano ay may napala siya.
Maraming salamat at sana'y napingiti ko kayo kahit onti, Ang kwento na ito ay kwentong bayan na. pasa-pasa sa henerasyon sa henerasyon. may binago lang ako nang kaunti para hindi gaanong bastos. sana rin ay di kayo mahihiyang ipaabot ang iyong saloobin, maari lamang ay mag-post kayo ng mga reaksyon dini sa comment box,
No comments:
Post a Comment