Alamat ng Papaya

nagmamahalan ng tunay si Papz at Aya. ngunit engage na si Aya kay
Don Juancho (46 y/o). mayamang haciendero at malapit na kaibigan ng mga mamah at papah ng dalaga.
samanatala. si papz ay asindero naman.
nagtitinda siya ng asin sa blumentritt. ASINdero ang bansag ng marami sa binata.

pinilit nilang ipaglaban ang pag-ibig. dahil desperadong magsama, galawang breezy, sila ay nagtanan.
masaya silang bumuo ng pangarap sa kung saan man. wala silang pangamba.. tanging tunay na pag-ibig ang kanilang pinanghahawakan at "awa ng Diyos"......kung meron nga talaga. 

talaga nga bang may Diyos? sabagay,  dahil sino nga ba ang lumikha sa langit at lupa. ngunit tama rin yata ang kasabihang " everything is made to be broken". hindi nakaligtas riyan ang Papz and Aya love team.

may Diyos ba, kung Oo? nasaan siya?
kung may awa Siya, sana ay di nangyari kay Aya ang sumunod na pangyayari.
isunugod sa ospital si Aya. matagal na pala siyang may karamdaman. meron siyang sakit na ano.
matagal na niyang nililihim ang ano kay papz.
walang pera si papz. tanging asin at pamasahe lang ang hawak niya at yung
pick up line niya.,

Papz: asin ka ba?
Aya: bakit (inuubo)

Papz: kasi I love you ALAT

at iyon na ang huling salitang narinig ni Aya mula sa labi ng kapareha..
nalagutan ng hininga ang dalaga.
"life is so short" ngunit sa maiksing panahon ay naparamdam ng bawat isa ang tunay na pagmamahal.
matagal na ang nakakalipas. laging dumadalaw sa himlayan ni Aya si Papz. patunay ng kanyang pag-ibig..

sa tabi ng puntod ni Aya ay umusbong ang isang bagong uri ng halaman.
inalagaan ito ni Papz. nang namatay si Papz. patuloy itong inaruga ng mga tao.
ang halaman na ito ay may bunga. malalaki at masustansiya.
"parang dibdib ni Aya" ang sabi ng iba.
pinangalanan nila itong papaya. mula sa pinagsamang Papz at Aya.

Alamat ng Mais

Sa malayong bayan. may isang Guro na napakabait. minamahal siya ng kanyang mga kanayon. Tinuturuan niya ang mga tao roong bumasa, sumulat, mag-aral ng sining, agham at matematika. ng libre.
umunlad ang bayan. nagbuo siya ng kooperatiba at hinikayat ang lahat na magtulungan.
bukod sa magandang asal. mayroon rin siyang magandang pangangatawan. anupat di nakakapagtakang marami ang nagpapalipad hangin sa binatilyo.
ngunit bakit nga ba may pangit na pangyayaring dapat maganap pa?

Nasusunog noon ang "Fishpond" na pundar ng kooperatiba.
sumunod ang paaralan, pineste naman ang bukid. sabi ng iba ay "may nanabotahe raw".
ngunit walang makitang ebidensya. tikom ang mga saksi. hinala nila ay ang mga mayayamang nais kamkamin ang lupain na'yon. lalong nawalan ng pag-asa ng ang butihing Maestro ay binaril. ang Maestro kasi ang humihikayat sa mga taga-nayon na wag ibenta sa mga mayayaman ang lupain. lalo't sa murang halaga.
grabe na ang hirap na dinanas ng nayon. wala ng makain. sosyal ka na kung pagpag ang dinner niyo.
ngunit kahit anong gipit sa kanila ay di nila sinuko ang lupain.

Isang araw. may natagpuan roon ang mga magsasaka na isang bagong uri ng halaman.
malapit ito puntod ng Maestro. para lang siyang damo at may mahahabang dahon. may buhok ito gaya ng kulay ng sa Maestro. pag binuksan mo ang bunga ay parang abs ang laman.
naalala ng mga tao ang abs ni Maestro.
"parang abs ni Maestro".ang sabi ng iba.
nilaga nila ito at kinain. masarap ang lasa nito at nakakabusog.
"hindi tayo kinalimutan ni maestro. hanggang ngayon nais niya tayong busugin". ang iyak ng iba.
nagtanim sila nito. Ito ngayon ang bumuhay at nagpaunlad sa Nayon.
"Maestro" ang tawag nila sa halaman. bilang parangal sa mabuting guro. sa kalaunan ay naging "maes". pero sa mga Bisaya ay naging "mais". hanggang ngayon ay tinatawag natin itong mais.

Si Maestro at ang ABS niyang parang mais, ok ba?